Wednesday, August 1, 2007

Δι’ ασήμαντον αφορμή

Νιώσε με, σώσε με και ό,τι θες στο προσφέρω λέει ο Ρασούλης και έχω ρίξει ποτάμια δακρύων ακούγοντας το . Και κρεμάμε την ύπαρξη μας στα αρχίδια του άλλου. Βοήθησε με να μου αρέσω. Γάμησε τα. Σώσε με από τον εαυτό μου.
Μεγάλη μαλακία τώρα που το καλοσκέφτομαι. Η θα σωθείς μόνος σου ή θα πάρεις τις ενοχές σου, θα τις σκοτώσεις και θα αφήσεις το κουφάρι στην έρημο των αναμνήσεων να τις φάνε τα όρνια. Στήριγμα και φροντίδα, όλοι χρειάζονται. Αλλά μη βάλεις κανένα να σου σκοτώσει τις ενοχές. Γίνονται φαντάσματα και σε κηνυγάνε.
Σκότωσε τες εσύ και χάσε την αθωότητα σου. Βγάλε το φονιά από μέσα και άσε τις παπαριές νιώσε με, σώσε με για να ανακουφίσεις την ενοχή σου.
Με τα χέρια βουτηγμένα στο αίμα θα δεις πως και ο φόνος είναι ηδονή, αλλιώς δεν θα το έκαναν τόσοι. Και να δεις...δεν υπάρχει...δι’ασήμαντον αφορμή.

No comments:

eXTReMe Tracker